Mehtabın ninnisiyle uyurken dün boğazda
Sensiz ne kadar hazin doğmaktadır bu seher
Bıraktın beni boynu bükük yalnızlıklarda
Uçarak gittin, dönüşün yok artık bu sefer…
Anılarımla dolaşırım bu sahillerde
Hazan yaprağı misali, hayalin sularda
Görürüm, mehtaba bürünmüş sevdiğim yüzün
Bekleyişlerim ümitsiz, sen sonsuz uykuda…
Acıtır yüreğimi anılar, bükük boynum
Anlamazlar kimsesizliğimi, güleç yüzüm
Açılmaz yüreğim, sana verilmiştir sözüm
Elbet bir gün bitecek, sensiz bu öksüzlüğüm