Dur!
Yüreğimin denizinin
Tam ortasında yüreğin…
Senden önce kim girdiyse bu yüreğe
Ya bilmiyordu aşk denizinde yüzmeyi,
Yada bilseler de,en ufakta sebepti gitmelerine…
Her gelene hırçınlaşan bu yürek
Gelişinle duruldu.
Ve sen kalkmış
Gitmekten bahsediyorsun.
Gitme!
Gidersen!
Farkı kalır mı yüreğimin,
Ölü bir denizden?
Sen o denizin,
Tam ortasına gelebilmişken
Ve yüreğim sorgusuz sualsiz
Kıyılarına serilmişken,
Gitmekte neyin nesi adam!
Gidipte bir yüreği,
Kendi sularında öldürmek neyin nesi!
Haberin yok mu senin?
Bu yaptığın kasten cinayet!
Yüreğim!
Tek tanığı olur cinayetinin
Ve tek kurbanı…
Bunla da kalmazsın,
Yüreğimi sensiz
Beni yüreksiz bırakırsın,
Benimde girersin günahıma…
Bundan da haberin olsun
Bana yaptığında
Planlayarak adam yaralamak!
Son nefesinde ihbar eder katilini!
Korkma kimseler duymaz
Yüreğimin sesini…
Fakat kimseler duymasada,
Sen bileceksin ya bunu,
Söylesene adam
Nasıl yaşayacaksın ömrünce
Bir yüreği öldürmenin vebaliyle…
Tüm bunları göz önüne al
Yüreğimi gözünün önüne al
Ve kulak ver adam
Satırlarımdaki ilk sözlere;
DUR! GİTME! GİDERSEN! ,
YÜREĞİM! SON NEFESİNDE İHBAR EDER KATİLİNİ!