Neslihan Isındere - Ya Sen

Annen gibi sevebilirim seni,
Onun kadar fedakar olabilir
Onun gibi karşılıksız sevgi sunabilirim gözlerinin önüne…
Sen bir çocuk gibi
Huysuzlanırken bu aşkta
Susman için başka bir yürek
Bırakabilirim kollarına…
Bu fedakarlığı yapabilirim sana
Çünkü bilirim;
Ustasındır sen yüreklerle oynama konusunda…

Bir çocuk gibi sevebilirim seni,
Mesela yürümeyi öğrenirim sil baştan…
Senin her terk edişinde
Takılıp peşine,
Hiç düşmeden
Yürüyebilirim peşin sıra.
Bildiklerimi unutabilirim bir defalığına
Tüm öğrendiğim kelimeleri sökerim dilimden…
Arkana bakmadan giderken sen
Konuşmayı sökerim yeniden
İlk kelimem dökülür dilimden
“Gitme”

Romantik bir aşık gibi sevebilirim seni,
Mesela her akşam
Şık bir sofra bulabilirsin masada…
Ortada yanan iki yum Oda hafif loş ışık
En sevdiğin şarap kadehinde…
Dinle!
Bizim için söylüyor Orhan baba
“Ne senle ne sensiz geçmez oldu hayat.vazgeçilmez tesellisin
Aklımı başımdan beni şu canımdan,sanki edecekmiş gibisin”

Bir deli gibi sevebilirim seni,
Hesap kitap karışmaz asla aşkımıza.
Hesapsızca
Tutarsızca…
Az mı geldi tüm bunlar?
Bitmedi!
Aklımı kaçırırcasına
Gözlerimi yaşlarla boğarcasına
Dökerim yüreğimden yüreğine
Sevgiye dair ne varsa…

Her türlü sevebilirim seni
Annen gibi fedakar olabilirim
Seni severken çocuklaşabilirim
Birden bire aşk kadını olabilirim
Aşkından delirmeyi de göze alabilirim…

Ya sen?
Ben severken,sınır tanımıyorken
Sadece kendin gibi sevebilir misin beni sen?