ne kadar süre geçti,ben sensiz,sen bensiz
kaç ay? kaç yıl?
hatırlamıyorum..epey oldu sanırım
yaşadıklarımız bir yana,hayallerimiz vardı gerçekleştireceğimiz.
her günün sabahında o mavi gözlerinde doğcaktı güneşim,
bakmaya kıyamadığım gözlerinde derin uykuya dalacaktım..
Her zaman gittiğimiz o sahilde,oturup uzun uzun sohbet etcektik..
Sırtımızda yorgunluğumuz,sevgimiz ve biz..
en mutlu anımızda,dönüp birbirimize her seferinde
biz hiç ayrılmayacağız diye tekrarlayıp
hayır cevabını duymanın hazzıydı mutluluk
Ve yine de bilirdik ama
birgün ayrılsakta hiç kimse biz gibi olmayacaktı..
olmadı da..
ne çabuk geldi bu ayrılık
ne olmuştu?
neydi beni bu kadar hırçın,seni bu kadar umarsız yapan..
bu noktaya getiren o sudan sebep neydi inan hatırlamıyorum..
tek hatırladığım artık yoktun..
yıllar sonra yine o sahilde denk geldik,apayrı hayatların içine karışmış olarak
yanındakini geçtim,ama üzerindeki o hüzün elbisesi hiç yakışmamış
önce konuşmakla konuşmamak arasında tereddüt etsekte
yaşanmışlıkların hatırı vardı..
ne kadar da resmiydik farkettinmi..
ama ya gözlerimiz?
onlar destan yazdılar,yaşayamadığımız günlerin özlemine..