Neslihan Isındere - Susun

Dinleyin beni.!
Yüreğimin ortasında sönmek bilmeyen bir kor
Yandıkça yanıyor.
Dışarıdan bakanlar fark etmeyip,girmek istediklerinde yüreğime
Ve dokunduklarında içime
Bir oluyor terk etmeleri,korlar içinde yanan yüreğimi.
Sönmesi ne mümkün ateşin,
Giderlerken bir parçalarını da,onlar bırakıyor ateşe,
Tutuştukça tutuşuyorum…
Dışı seni,içi beni yakar hesabı
Dışarıdan bakanları ben,içimi de onlar yakıyor…
Ama biliyorum
Bir gün onlarda farkına varacak,yüreğime bırakıp gittikleri parçalarının
Ve yine farkına varacaklar
Geri dönüp almak istediklerinde,o korda yanıp kül olduklarının…

Sende dinle sevgili.! Hissediyorum
Yanıma yakışmıyor artık hüzün,
Biliyorum,bana tek çare yüzün…
Merak ediyorum farkında mısın?
Bendeki yangının…
Gidenler hep benden giderken
Gelenler yine hep senden geliyor…
Ayrılık senden
Acı senden…
Şimdi desem ki,kaldır bu aşkı düştüğü yerden
Kaldırabilecek misin?
Bu kadar ayıbının ardından,başını kaldırıp
Yüzüme bakabilecek misin?
Bu kez ben olmayacağım çabalayan
Senin gözlerinde tadacak,aradığı yerde bulamamayı…
Ve
Sende öğreneceksin,karşılaşmayı hiç beklemediklerinle…