“Liman diye sığındığım o yüreğini
Terk ediyorum bugün
Yüreğimle beraber”
Tasalanma sakın
Yüreğimi emanet ettiğim ruhunu
Sızlatmayacak yazdıklarım.
Biliyorum,
Sen ruhunu bile öldürmeyi başarabilmişken,
Benim yazdıklarım sadece ağzımdan çıkıp,düştüğü yerde kalır…
Merak buyurma sakın
Dedim ya
Sadece kendim değil,
Yüreğimi de söküp alıyorum yüreğinden.
Bırak yüreğin olmadan yaşayamam yalanlarını.
Sen ki bu zamana kadar,
Bir usta edasıyla
Kamufle etmişken ruhsuzluğunu,
Şüphem yok elbet doldurursun
Benden kalan boşlukları…
Elbette yüreğimden de sileceğim
Yüreğinin bıraktığı izleri…
Nasıl ki hiçbir kelimem
İşlemiyor o ruhsuz bedenine
Ve düşüyor kelimelerim birer birer
Oldukları yere,
Bende düşüreceğim yüreğini
Katili olduğun kelimelerimin olduğu yere…
Ardından
Gözünün içine bakarak
Kurduğum tüm hayallerimi,
Teker teker
Çekip çıkaracağım göz bebeklerinden.
Aynaya baktığında,
Bir iz dahi görmeyesin diye benden.
En son
Avuç içlerinden sileceğim
Ellerimin izini…
Tek bir iz kalmayacak
Benden sana dair…
Ve
Bu aşkın otopsisi yapıldığında
Bulunmayacak üzerinde
Bana dair tek bir parmak izi…