Neslihan Isındere - Sen Gel

“Gelişinle çiçekler açtırdın yüreğimde…”

İki ayrı bedende
Tek bir ruh olabildik madem biz,
Kapayana kadar gözümüzü
Yüreklerimizin derinliklerinde saklanacak aşkım
Bize dair her bir giz...
Ben senin gözlerinden damlayan yaşları,
İçiyorken aşkın şarabı niyetine,
Gerek yok zaten senden hariç
Başka hiçbir şeye.
Sen gel!
Yerleş senin için hazırladığım yüreğime.

Gel hadi!
Gelişine saklıyorum en güzel zamanları
Ve
Bak! sensiz geçen zamanlarda
Ziyan etmiyorum tek bir nefesimi…
Sil at kafandan olmadığın zamanlarda
Düşme ihtimalini gözümden…
En büyük hayalim
Bir ömür kavuşturmakken
Gözlerimi gözlerinle
Bak gözlerime ve söyle!
Seni düşürmeyi meyleden bu gözleri
Çıkartmam mı ben yerinden?
Tek isteğin sevmemken seni bir ömür boyu, Söylesene ey sevgili
Bir gün azalırsa yüreğimin sana olan sevgisi
Çıkartıp dar ağacına
Sallandırmam mı ben bu yüreği?

Anlayacağın sevgili!
Bir gün çekersem gözlerimi gözlerinden
Ve atmazsa yüreğim bu bedende
Kimseler değil,
Bil ki ölüm girmiştir aramıza…
Bensem önce giden,
Üzülme!
Tek bir ruh olmadık mı biz seninle?
Ruhumda olacak nefes aldığın sürece seninle…
Eğer sensen önce giden,
Ve bensem geride kalan
Yine üzülme…
Bu zamana kadar uymasam da şeytana
İşte o gün ilk defa uyarım ona!
İlk gün dediğim gibi,
Senin olmadığın yerde,
İsraf etmem tek bir nefesimi.
Seni bir defa daha görebilmek için,
Keserim nefesimi.
Ve senin için
Sonsuza kadar yakarım
Cehennemde bu bedenimi