Neslihan Isındere - Karmakarışık

Hayat bir tencere gibi
Ve insanlar o tencerenin içinde
Birbirine karışmayı bekliyorlar...
Kimisi tat veriyor karıştığı hayata
Kimisi tüm acılarını yakasına yapıştırıyor karşındakinin inatla...

Ben ise
İmkansızlıklarla yoğrulmuş bir hayatın
Dibine yapışmış şekilde
Öylece kalakaldım...
Yaklaşmak isteyeni yakıyor
Yaklaşmak istediğimi acılara karıyorum...
Çünkü ben hala;
Acıyla tatlıyı ayıramaz durumdayım
Çünkü ben hala;
Acı çekerken,tat katmaya çalışıyorum hayata...
Çünkü ben;
Her şey bir gün güzel olacak yalanına
Kanarak büyümüş o küçük kızım hala...

O yüzden yaklaşmayın bana
Tüm gülüşlerimi hediye ettim
Şu an dünyanın bir ucunda evlenmek üzere olan Genç bir kızın çeyizine...
Merhameti bırakıp kaçtım
Her gün evinde huzuru arayan bir çocuğun kapısına...
Ve sevgimi bir kuşun kanadına bağladım
O kanat çırptıkça gökyüzünde
Damla damla serpilsin
Sevginin kıymetini bilen yüreklere...

O yüzden yaklaşmayın artık bana
Gülüşlerim yok artık yüzümde
Merhametten eser kalmadı bende
Sevgim çok uzaklara uçtu bir kuşun kanadıyla birlikte...

Sen sevgili!
Sadece sen unutma beni...
Sana yıllardır anlatamadığım sevgimin
Bir damlası bile damlarsa göklerden yüreğine
Sakla onu yüreğinin en kuytu köşesinde...
Aklına düştükçe,yüzüm belirsin gözünde
Ve sen;
Ne beni,
Ne yüzümü
Unutama ömrünce...