Ne tuhaf bir duygudur şu aşk
Kimini ömür boyu
Acısıyla öldürür,
Kimini ömür boyu
Varlığınla ödüllendirir…
Ödülümsün sevgili!
Her sabah gözümü açtığımda
Şükretmemin sebebisin,
En mutsuz olduğum anlarda
Aklıma konup
Kovuyorsun tüm olumsuzlukları…
Bu öyle hoşuma gidiyor ki,
Ne kadar mutsuzluk varsa
Çekmek istiyorum hepsini üzerime
Sırf her dakika aklımda olasın diye…
Gün içinde nereye gitsem
Yüreğime koyulup
Sende geliyorsun benimle…
Biliyorum ya orada olduğunu
Nasıl seviniyorum bilemezsin,
Biliyorum çünkü
Uzakta da olsan benden
Elimle yüreğim mesafesi kadar
Yakınımdasın aslında…
Öyle bir şey ki bu aşk,
Asırlardır tüm şairlerin
Ortak konusudur…
Kimisin için kutsaldır
Ekmek kadar,
Kimisi için acıdır
Bir yara kadar…
Kutsalımsın sevgili!
Şu satırlarda bile
Anlatamıyorken sana olan aşkımı,
Hadi biz susalım seninle
Bir ömür gözlerimiz konuşsun birbirleriyle…