Neslihan Isındere - İşte Böyle

Gittiğinden beri her şey bıraktığın gibi..
Bende de pek bir değişiklik olduğu söylenemez.. Dirensem de geceleri uyumamak için,yinede varmışsın gibi aynı saatte uyanıyorum,kulaklarımdan götüremediğim günaydın sesini duymak için...

Ardından çıkıp evden sahildeki çay bahçesine gidiyorum.. Hani otururken soğuk iliklerimize kadar işlese de,inat edip kapalı bölüme geçmediğimiz,birbirimizin gözlerindeki sıcaklıkla ısındığımız çay bahçesi... Ama bir terslik var,hava sıcak olmasına rağmen,üşüyorum...

Oradan kalkıp,Heykeldeki mağazaları dolaşıyorum. Hani saatlerce dolaşıp,bir şey almadan çıktığımızda,başta sitem edip,ardından soluğu başka bir mağazanın camında aldığımız yer..
Bazen senin üzerine seçtiklerimi beğenmesen de,beğenmemeni bile severdim... Lakin şimdi üzerine giydiğin Ayrılığın giysisini hiç sevmedim...

Dedim ya her şey bıraktığın gibi... Bende bıraktığın gibiyim. Tüm gün dolaşıp,beraber gittiğimiz her yerden,anılarımızı topluyorum birer birer...
Ardından eve gelip,tüm gece topladığım anıları çerçeveleyip,yüreğimin duvarına asıyorum sabahlara kadar...

İşte böyle sevgilim... Yokluğunda bile,yine aynı saatte uyanıyorum,yine gittiğimiz yerlere gidip,anılarımızdan tek bir kırıntı bile bırakmayıp,çerçeveler içinde saklıyorum seni...
Bir gün biri girmek isterse bu yüreğe,girenler için kısa bir ziyaret yeri,ama benim için,ölen bir aşkın gömülü olduğu,bir mabed yeri...