Neslihan Isındere - Hisset

Son mektubumdur sana…
Yazdıktan sonra,bunu da kaldıracağım diğerlerinin arasına,ve buda kalacak sana yazılıpta yollamadıklarımın arasında…
Bu zamana kadar her şeyden bihaber değil miydin nasılsa? Neyi değişirtirir ki bu yazdıklarımdan da bihaber oluşun…

Geçen gün yine o sahildeydim…
Her şeyin başladığı ve her şeyin bittiği,hayatımın en güzel anlarının kapısının aralandığı,ve yine tüm hayallerimi paramparça edip savurduğun o sahilde…

Biliyor musun?
Sanki bizden sonra hayat durmuş gibi.
Her şey bırakıp gittiğin gibi.
Ben yine bıraktığın gibi…
Sanki ardımızdan emniyet şeridi çekilmişte,
Kimseler adım atmamış,
Her şey olduğu gibi…
Denizin üzerine örtü örtülmüş gibi,
Öylece sessiz sedasız yatıyor olduğu yerde,
Ve ne varsa içerisinde öfkeyle kıyıya vurmak ister gibi…

Her adım attığımda,kırık tuzla buz ettiğin bir parçama rast geldim. Bıraktığın acılara bile ihanet edemedim. Canım yansa da,o bile sendendir dedim,aldım yerden yüreğime kattım…

Bunları kime anlatıyorum? O'nu da bilmiyorum. Bittiğinde satırlarım,buda kalkmayacak mı sanki? Yazıp yollamadıklarım arasına.
Her şeyin bu kadar farkındayken,bende ki bu çaba niye?

Ama yine de
Belki diyorum
Belki!
Okumasa da hisseder. Düştüğünde gözyaşım satırlara
Belki düşerim bende O'nun aklına

Ümit işte!
Nefes aldıran tek sebep…

Hisset sevgili!
Okumasan da hisset
Ardından gözyaşlarım
Yarışıyorken birbirlerinle
Hisset bende bıraktığın acıları.
Son bir iyilik yap
Git hadi! Her şeyin başladığı o sahile
Denk gelemesekte seninle
Bastığın her yerde
Denk geleceksin bir parçama…
Topla onları yerlerden,
Savur denizin tam ortasına…
Sadece bir parçamı
Al sakla tam yüreğinin ortasında
Ben gözyaşlarımla
Dökerken seni satırlara,
Sızlatsın o parça yüreğini
Ve
Hisset o an
Okuyamadığın tüm bu sözlerimi…