Hep seni aradım ben
Bir annenin yavrusunu kaybettiğinde
Feryat edip,gözünü karartır gibi,
Feryatlarımla karartıp tüm dünyayı,
Yüreğinin ışığını aradım…
Bir çocuğun oyuncağı elinden alındığında,
Ortalığı ayağa kaldırır gibi,
Bir bir talan ettim
Seni alabilecek yürekleri…
Sonra o yüreklerden çıkıp
Kendime geldim,
Ellerimde aradım parmak izlerini
Kesmedi tüm bunlar
Tuttum bileklerimi kestim…
Yere akan damlalarda,yüzünü buldum
Buladım elimi kanıma
Kanımla boyadım yüzünü ruhuma…
Seni bulduğumda kendimi kaybettim ben…
Aslını sorarsan
Gittiğin gün,
Peşinden aklımı da kaybettim ben
Ama aklımı unutup,seni aradım ben…