Her şeyi bir tarafa bırakıp,
Yeniden başlayabilmek her şeye.
Yazıldığı kadar kolay mıdır bu?
Giden gittiğinle kalırken
Kalanı bir başına bırakıyorsa
Kim bahsedebilir bana
Gideninde bir zamanlar sevdiğinden.
Onlar ki;
Kulağınla beraber
Yüreğinide mi tıkıyor ki tüm seslere?
Duymuyorlar kalanın çığlıklarını…
Duymuyorsun çığlıklarımı!
Yüreğini tıkadığın gibi sesime,
Biliyorum
Gönlünün kapısını da kapadın yüreğime.
O yüzden görmüyorsun
Ne beni
Ne de uğruna yanan yüreğimi.
Şimdi sen,
Bir açabilsen yüreğinin gözünü
Ve görebilsen
Seni anlatmaya çalışırkenki halimi.
Seni kağıtlara dökmek
İçimi acıtırken,
Sen harflerimin arkasına
Saklanmaktan bıkmadın…
Ne zaman ki sana
Tüm nefretimi yazmaya kalksam
Her bir harfimde yüzün beliriyor
Ve o an tüm öfkem
Tüm nefretim gidiyor..
Alıyorum kalemi elime,
Her bir harfte
Hasret kaldığım yüzünü okşuyorum..
Aslında benim de
İşime gelmiyor değil hani
Bu yüzden durmadan yazıyorum..
Becerim olduğundan değil ama,
Ben her harfimde
Sana dokunmayı seviyorum…