Unutulmaya yüz tutmuş
Unutanları da,içine hapsedip
Üzerine kilit vurulmuş
Bir oda gibiydi kalbim…
Kimsenin açmaya cesaret edemediği,
Yada verdikleri yaralardan
Kimsenin girmesine izin vermediğim bir oda…
Zaten ben bile
Cesaret edemiyorken kapısını aralamaya
Ne mümkündü
O'nların böyle bir şeye yeltenmesi…
Derken;
Bir gün…
Hiçbir işlevini
Yerine getiremeyen kalbim
O'nun gelişinle
En çalışkanı haline gelmişti bedenimin.
Dur durağı olmayan bir çocuk gibi
Adeta ben buradayım der gibi…
Söyle bana!
Tüm hünerlerini
Kaybetmiş bir kalbi
Varlığınla döndürmüşken hayata
Hakkın değil midir şimdi?
Sorgusuz sualsiz
Bir ömür sevilmek…
Sen tüm cesaretinle
Girmeyi başarmışken bu kalbe,
Dinle şimdi beni!
Ve gel hadi içeri,
İlelebet kilitle
Kapıyı yüzümüze,
Sana söz veriyorum
Bir ömür tenezzül etmem
Sensiz bir adım ötelere gitmeye…