Yokluğuna dayanıyorumda
Gidişini fırsat bilip
Başıma üşüşen
Yalnızlık ve özlem ikilisinden
Şikayetçiyim be adam.
Arada hayalin geliyor
Kurulu saat gibi o da
Sabahları ve akşamları uğruyor yanıma
Sabah uyku mahmurluğum geçmeden
O geçiyor gözümün önünden
Ve kalıyorum
Yalnızlığın ve özleminle baş başa
Velhasıl hayalin bile
Ne yalnızlığını kovabiliyor
Ne de şu özlemi bastırabiliyor..
Sabah kaçta uyandığımın
Hiçbir önemi yok,
Saate ne zaman baksam
Seni yalnızlık geçiyor.
Evet aşkım
Yalnızlık senden hep bir adım öne geçiyor.
Tek çare olarak
Gelişine kadar sensiz geçen tüm zamanları
Kaldırıp sakladım sandıklara,
Sırf her an
Yalnızlığının senin önüne geçmesine
Şahit olmayım diye.
Geldiğinde çıkarıp sandıktan
Kovarsın aşkım aramızdan…
Geldiğinde şu özlemede çare bulur
Çıkarırız aradan
Ne dersin?
Geceleri uyutmak bilmiyor beni,
Ne zaman gözümü kapamaya kalksam
Elinde sanki bir bıçak
Saplıyor yüreğimin tam ortasına.
Yokluğunda ben bu özlemi çekemiyorum!
Yokluğunda özleminle başa çıkamıyorum aşkım!
Arada yine hayalin uğruyor
Tam alıp koynuma
Dalacakken senli rüyalara,
Yine yapacağını yapıyor özlemin,
Engel oluyor hayaline.
Gel hadi!
Yalnızlığını kaldırsam da sandıklara
Özleminle ben çıkamıyorum başa…