Neslihan Isındere - Çık Gel

Bu gece herkes uyuduğunda
Gezintiye çıkartalım yüreklerimizi
Ne dersin?
Ama herkes uyuyorken..
Bütün yollar kapatılmalı,
Dışardaki tüm insanlar evine çekilmeli
Sokak lambaları sönmeli
Ve tüm sokak kedileri,
Bir geceliğine evlere kapatılmalı..
O gece kimse hasta olmamalı,
Nöbetçi eczaneler,ertesi güne devretmeli nöbetlerini..
Ve gece tüm insanların üstüne serip çarşafını
Derin uykulara yatırmalı..
İşte o an biz çıkmalıyız dışarı
Uzanıp kumsala yıldızları izlemeliyiz
Her yanıp söndüklerinde
Birbirlerinle konuşurlarmış
Çıt çıkarmadan dinleriz olmaz mı?
Hem belki aralarından birinin
Ayağı kayıp düşer,
Dileklerimizde tutarız o kayan yıldızı..
Israr ederim tuttuğun dileği söylemen için,
Önce hayır deyip,sonra kulağıma fısıldarsın..
Ben içimde tutamam,
Ay'a bakar ve haykırırım “Biz hiç ayrılmayacakmışık”diye
O ara yıldızlar daha sık yanıp sönmeye başlar
Dedikodumuzu mu yapıyor dersin bu yıldızlar?
Bunlara da bir şey söylemeye gelmiyor..
Ay'ında onlardan aşağı kalır yanı yok hani,
Duyduklarını düşürüyor denize,
Nede güzel düşürüyor ama..
Deniz bir anda gelinlik giymiş kız gibi oluyor…

Evet bu gece çıkartmalıyız,
Yüreklerimizi gezintiye…
Ve tüm bu hayalleri gerçekleştirmeliyiz
Yoksa hiçbir yıldız bir daha konuşmayacak birbirlerinle
Ve hiç birinin ayağı takılıp düşmeyecek yeryüzüne
Ay hiçbir gece denize düşürmeyecek yakamozunu
Ve deniz hiçbir zaman giyemeyecek o beyaz gelinliğini..

Bekliyorum sevgili,
Herkesler evlerine çekilip,üstlerini geceyle örttüğünde
O sahilde bekliyorum
Çık gel hayallerime..
Hem belki tuttuğun dilek gerçek olur..
Bizi bir araya getirmeyen bu hayata inat
Varlığının bir ömür sefasını sürerim hayallerimde..