Neslihan Isındere - Beklenenler

Gelişlerin tadını bilmem ben
Çünkü hiçbir zaman gelmedi beklediklerim.
Hep bekleyişler düştü payıma
Bekleyişleri sorun siz bana…

Bazen bir romanın satırlarında denk gelirim
Birbirine kavuşur bekleyenler
Sarılırlar doya doya
Ah! Nasıl imrenirim
Orda olup sarılasım gelir boyunlarına…
Bazen de bir film karesinde denk gelirim
İki genç seviyorlardır birbirlerini.
Erkek fakirdir,kız zengin
Vermez kızın ailesi.
Bizim oğlanda gururludur
Gurur yapar başlar para kazanmaya…
Velhasıl hikayenin sonunda
Çıkarlar mı bilmem kerevetine
Fakat onlarda kavuşur birbirine…

Ardından kapatıp televizyonu
Ve kaldırıp kitabı
Dönerim gerçek hayata!
O an yüzüme çarpar yine
Tüm bekleyişler…
Arada camdan dışarı bakarım
Belki biri yolu bulmuş
Geliyordur diye… Köşe başını döndüklerinde
Fark ederim anca,
Başka bir adresin
Yolcularıdır gelenler…

Dayanamam! Birini gözüme kestirip
Takip ederim arkasından.
Yo yo!
Yanlış anlaşılmasın.
Dedim ya bilmem gelişleri
Sadece başka hayatların mutluluklarını
Severim uzaktan izlemeyi ben…

Bir süre sonra,
Varırız gitceğimiz adrese.
Saklanır bir duvarın arkasına
İzlerim kavuşma anındaki
O mutluluklarını.
Davulun sesi uzaktan hoş gelir misali,
Pek hoş gelir mutlulukları…
Çaktırmadan gözlerimle çekerim
O anın fotoğraflarını…
Hayır hayır!
Kıskandığımdan değil elbette!
Şayet bir gün
Gelirse benimde beklediklerim
O güne kadar bakıp durayım
Göz aşinalığı olsun mutluluk gözümde…