Neslihan Isındere - Avunuyorum Hayalinle

Daha önce demiştim sana
Benim bir hastane odasına
Kapatılması gereken şizofren duygularım var
Günden güne daha da kaybediyorum kendimi
Bazen duvara çizdiğim hayalinle
Sabahlara kadar konuşuyorum
Hatta tepkisiz kaldığını görünce
Sitem edip küsüyorum
Sonra hayal olduğunu hatırlayınca
Öpüp tekrar barışıyorum…
Ve koyup kadehe içkileri
Barışmamızı kutluyorum sabaha kadar… Bir kadeh,bir kadeh daha derken
Sarhoş olmak yerine,kendime gelip ayılıyorum
Bu zamana kadar gözlerinde bitirdiğim içkileri
Kadehlerde içmek çarpmış olmalı…
Ve sabahın ilk saatlerinle birlikte
Tekrar normale dönüyorum
Duvardaki hayalinin yerini
Güneşin ilk ışıkları alıyor..
Ve ben her sabah,
Bir sonra ki gece çizeceğim hayalinin
Derin uykusuna yatıyorum..