Neşe Turhan - Çırpınan Duyguların Telaşı

Bir afeti kıskandıracak kadar güzel
bir o kadarda gizemliydin
Yosun kokulu taşlar süslemişti
koklanası zarif boynunu
Öpülecek gibi utangaç
sevilecek kadar munis duruyordun
Kulağımı okşayan sesin gel diyordu
Mavi mavi gel koynuma
Akşamın alacası sarmıştı
çırpınan tenini
Bir oda içinde sakladığın
duyguların telaşlıydı
Bir an önce açılmak
özgürlüğe kulaç atmak istiyorlardı
Kısa bir an uzaklaştım senden
Gökyüzünde bulutlarla buluştu gözlerim
Beyazdan griye
Griden pembeye dönüşen renklerine daldım
İmrenerek bakıyorlardı güzelliğine Uzansalar sarıvereceklermiş gibi
telaşlı ve sabırsızdılar
Tekrar sana döndüğümde
gördüm küçük feneri
Oynaşmak
ışıklar saçmak istiyordu narin tenine
Rüzgarın hafif ıslığı ile kıpırdanmaya
dans etmeye başlamıştın
Gözlerimi alamıyordum senden
Öyle güzel öyle uzaktın ki gözlerime
Geceye hazırlanan bedenin
ay ışığının seni sarmasını bekliyordu
Artık ayrılmalıydım yanından
Seni kendi haline beni yüreğime bırakmalıydım
Şimdi gitsem bile
fazla sürmez ayaklarım getirir beni sana
Yine birlikte yine göz göze
Dalarız seninle umut yüklü hayallere
Artık sevmek ibadet bize …..