Necmiye Sarpkaya - Can Kız Kezban Kız

Düşmanlar Aydın'ı İzmir'i işgal etmişlerdi
Elden gitti gidiyordu Ege gidiyordu
İngilizler ayrı,Fransızlar ayrı İtalyanlar
Ayrı ayrı her tarafı işgal ediyorlardı
Evler,köyler kasabalar yakılıp yıkılıyordu
Irz namus pay-i mal olmuş oluyordu
İşlenen cinayetler yapılan zulümler
Tüyleri diken diken ediyordu

Ateş sadece düştüğü yeri yakmamalıydı
Yılanların başı küçükken ezilmeliydi
Efeler ise hala koyunlarını otlatıyorlardı

Cuma günü namazdan çıkmış dönüyorlardı
Efeler akşamın alaca karanlığında köye dönüyordu
Sırtlarda kuzularını otlatan kızlar alayla önlerine çıkarlar

Başörtüleri parçalanmış
Saçları yolunmuş
Üstleri kan içinde kalmış
Bir ağızdan ağlıyorlardı

Emmimin kızı Kezban yırtık başörtüsünü
Çıkartıp fırlatır Efelerin suratına atar
Efe Efe Emmim oğlu Efe
Düşman İzmir'e girdi sustunuz
Din kardeşlerimizi soydular sustunuz
Ne kan ne can ne ırz kaldı sustunuz
Burnunuzun dibine geldiler sustunuz
Hala başınızda oya elleriniz de tüfekler
Dağlarda eğleniyorsunuz

Bizi, Menderes Köprüsü üzerinde
Düşman neferleri yakaladılar
Koyunlarımızı aldılar
Altınlarımızı kopardılar Boyunlarımıza el attılar
Üstümüzü başımızı parçaladılar
Kızlar bir ağızdan bağırdılar

Emmim kızı Kezbanın entarisi
Parça parçaydı yürek yakıcıydı
Göğsünden kanlar akıyordu
Daha ne yaptılar
Ne yaptılar diye soruyon
Daha ne yapacaklar diye sorun
Başörtüsünü yüzümüze fırlattı
Alın utanmayın! ! bunları örtünün
Verin tüfekleri!
Verin kamaları!
Kızlarımızın ırzlarını biz koruruz
Biz savunacağız bundan keri

Efelerin canına tak etmişti
Kezban kendisini Menderesten
Çay'a atar ve vasiyetini bildirir
Aydından işgalciler çıkmadan
Kılıçlarınızı kınına komayasınız
Emmeoğlu Ey Efe, Ey Efelerim!

Ey Kezban kız,can Kezban kız! ! !
Efen,zeybeğin,seğmenin,dadaşın
Uşağın kamalarını kınlarına komadılar
Düşman Aydın'a Padişah olmadı
İzmir zafer tacını başına taktı
Zafer tahtına oturdu
O gün bu gündür
Hür ve hür kalacak
Sen rahat uyu
Ey Kezban kız,can Kezban kız
Ey güzel Kezbanım Kezbanlarım......