Necmiye Sarpkaya - Bilal-i Habeşi

Bilal-i Habeşi insanlar satılırken geldi
Dünyaya Mekke'de
Ne yaşadığı günde ne de gelecekte
vardı hayelleri
Çıkamazdı kendisi için çizilen çizginin
Dışına asla!
* *
Gelmeseydi islam tutmasaydı elinden
Noktalanacaktı hayatı köle olarak
O gönlünün sultanını bulmuştutulmuştu
Büyük bir aşka
Nurun perdelendiği günlerde cesaret isterdi
İmanını göstermek
* *
Bilal kalmıştı Ümeyye İbn Halef-in ellerinde
Ebu Cehil'in insafına...
Götürdüler Bilal'i çölün kızgın kumlarına
Koyuyorardı taşları omuzlarına.
Takati tükenen mecali kalmayan Bilal
Diyordu sadece Ehat! Ehat!
Zilletle yaşamaktansa seçmişti izzetle ölümü
Şer gurupları sürükletiyordu
Mekke dağlarının arasında * *
Konuşturdu her zamanki bildik ferasetini
Ebu Bekir! kavuşturdu onu hürriyetine
Kurtulmuştu Bilal Ümmeye ile
Ebu Cehil'in hiddetinden (!)
Kurtuldu Bilal Kureyşin işkencesinden
* *
Başlamıştı onun için manalı bir hayat
Oldu o bize kısa sürede muallim
* *
Gün geldi kapattı Mekke kapılarını imana
Yaşanacaktı çaresiz mukaddes göç Medine'ye
Mekke artık ağıtların yakılacağı hep özlenecek
Sılaydı bundan böyle
* *
Efendiler Efendisi verdi ona kutlu
Namaza davet görevini
Mekeyi onca zülüm esaret altında iken
Ehat! Ehat! sesleri ile inleten mübarek ses
Allahü Ekber! Allahü Ekber! nidaları ile çınlatıyordu
Medine sokaklarını
Ölmeden cennetle müjdelenenler arasında aldı
Yerini siyahi,Habeşli dünün kölesi Bilal-i Habeşi