Necip Fazıl Kısakürek - O Zeybek

Zeybeğimi , bir kaç kızan vurdular;
Çukurda üstüne taş doldurdular.
Bir de, ya kalkarsa diye kurdular…
Zeybeğim, zeybeğim, ne oldu sana?
Allah deyip, şöyle bir doğrulsana !

Zeybeğim , kalkamaz , dirilemez mi ?
Odası mühürlü, girilemez mi?
Şu ters akan sular çevrilemez mi?
Ne günedek böyle gider bu devran?
Zeybeğim , bir sel ol, bir çığ ol, davran !

Kır at zincirlenmiş, ufuk sahipsiz….
Han kayıp, hancı yok, konuk sahipsiz…
Baş köşede sırma koltuk sahipsiz…
Kızanlar dört yandan, hep abandınız !
Zeybeğin kanına ekmek bandınız !
Bilemem , susarak ölmek mi hüner ?
Lisan çıldırıyor, dil nasıl döner?
Ondan son iz , uzak, uzak bir fener…
Öldü mü ? Çatlarım yine inanmam !
Gizliye yanarım, ölüye yanmam!

Zeybek kaybolduysa bunca kayıp ne ?
Tesbihi dökülmüş , aranır nine;
Balonu yok ağar çocuk haline…
Zeybeğim , dünyayı aldın götürdün !
Bir öldün de beni binbir öldürdün !

Beyni tırmık tırmık, pençelere sor !
Mevsim niçin ölgün, bahçelere sor!
Sor ; çukuru nerde , serçelere sor!
Ağla , bir dinmeyen hasretle ağla ;
Zeybeksiz yolları gözetle , ağla !