Necdet Göknil - Göz Göre Göre Bitiyor Bitmez Dediğimiz Aşkımız

Ben sana yıldızlar topladım gökyüzünden
Bütün odalarına serpiştirdim
Karanlık gecelerde korkmayasın
Aydınlık içinde kalasın diye...
Güneşten bir parça koparıp getirdim
Üşümeyesin diye...
Ben kaç kez karanlıklarda kayboldum bilmezsin.
Kendimi bile göremez oldum çok gece.
Yalnızlığımda ne çok üşüdüm bir bilsen..
Elim ayağım buz tutardı
Dudaklarım tirerdi & konuşamazdım.
İşte ozaman seni düşündüm
Binbir hayal içinde
Eteğine tutundum
Öyle aydınlığa çıkıp kurtuldum.
Boşuna mıydı bütün bunlar?
Günlerce düşünüp, durdum.
Demek bu kadarmış..
Her sevdada olduğu gibi
Sonunda
Seven hep yalnız kalırmış
Şimdi
Dalından düşmüş bir yaprak gibiyim.
Bir de sen ezip, iyice dağıtma...
Yapma... Kahır yüklü gecelerin koynuna atma beni..
Yapma..
Yalnızlığın kollarında ağlatma beni...
Gitme..
Günahıma girme...
Sorgusuz sualsiz aşkımızı infaz etme...
Kalmanın mümkünatı yok mu?
Bu kadar kolay mı gitmek?
İçin hiç mi yanmaz
O zından gözlerinden
Hiç mi yaş akmaz?
Şimdi kime ne diyeyim?
Soran olursa
Nasıl anlatayım?
Hangi arkadaşım,
Hangi dostum inanır bana?
Sussam bir dert
Anlatsam yokluğun başıma bela..
Ve susuveriyor
Kırçiçeklerinin
Rüzgarlarla beraber söylediği şarkımız
Ne kadar garip,
Hayat ne kadar acımasız...
Göz göre göre bitiyor
Bitmez dediğimiz aşkımız...