Sen
Geceleri tavanlara bakarak hiç sabahladın mı
Alnında ter tomurcukları
Yüzünde hüzün
İçinde korku
Ve dinmeyen bir sancı ile
Terkedilmişliğin,
Bir köşeye atılmışlığın yalnızlığınla yaşadın mı
İnsan bir kere ölür derler..
Sen
Biten bir sevdanın sonucu yüz kere
Bin kere, milyon kere öldün mü
Aşık olduğun ilk günkü gibi
Sevdiğinin resmine gülerek baktın mı-bakabildin mi
Sözlerinde mutluluk olan bir şarkıyı
Yürekten, susmasız söyleyebildin mi
Ne kadar çok hatırlarsan
O kadar çok koyar ayrılık
Erkekler ağlamaz derler ya
Küllim yalan
Ben ağlayorum ya
Biliyorum
Zamanla her şey unutulur
Unutursun
Ya da unutulursun sonunda
Bu sevda bitişi
Yüreğini söküp alır
Ayrılık çivi misali
Çıkar izi kalır.