Necdet Erem - İtirazın Dinlenmez

Sana demiştim bir gün, yapacağım bunları,
Beni hiç dinlemedin, oynadın oyunları,
Görmek istemedin ki, kırdığım boyunları,
Şimdi işim senledir, itirazın dinlenmez.

Kar yağdırdım başına, saçını boyatırdın,
Dişlerini kırınca, sen protez taktırdın,
Ne zaman uyanacak, diye yola baktırdın,
Şimdi işim senledir, itirazın dinlenmez.

Gençliğin gafletiyle, ağır uykuya daldın,
Bu gaflet rüyasından, bir lahza uyanmadın,
Hayat tatlı bir uyku, bu devran kalır sandın
Şimdi işim senledir, itirazın dinlenmez.

Bir zamanlar bebektin, afacan çocuk oldun,
Kabına sığmaz gençken, adam olup duruldun,
Hayat akıp giderken, gör ne hayaller kurdun,
Şimdi işim senledir, itirazın dinlenmez.

Görmedin hiç çevrende, tuş ettiğim canları,
Nice baba yiğitler, bilinmez hiç sanları, Uyan gaflet uykundan, gör artık oyunları,
Şimdi işim senledir, itirazın dinlenmez.

Herkes bilir ki dünya, iki kapılı handır,
Zararda olan kişi, bu zevke aldanandır,
Kimse kanmıyor sana, bari kendini kandır.
Şimdi işim senledir, itirazın dinlenmez.

Şu dünyada verildi, yaşam için beş duyu,
Emanete ihanet, ettin bir ömür boyu,
İşte kabir karşında, dibi görünmez kuyu,
Şimdi işim senledir, itirazın dinlenmez.

Şikâyet etme benden, çok sevdiğin dünyanım,
Bana gelen her cana, hizmet veren bir hanım,
Damarındaki kan ben, kalbinde heyecanım,
Duymadın hiç sesimi, itirazın dinlenmez.

Nur serpebilmek için, o karanlık kalbine,
Eriyip biti verdim, sen gelmedin kendine,
Ne yazık ki hiçbir mum, ışık vermez dibine,
Karanlığa mahkûmsun, itirazın dinlenmez.