Nazım Hikmet - Kiyamet Sureleri

1
ALÂMETLER SURESI

Yedi kat yerin altindan ugultular geliyor.
Çok alâmetler belirdi, vakit tamamdir.
Haram sevaboldu, sevap haramdir.
Ak kurt, kara tahtayi daha bir yol kemirir,
çekin ki körükleri
ateşe girdi demir.

Çok alâmetler belirdi, vakit tamamdir.
Duyuldu kim ölüm satilip kâr edile,
kendi kendilerin reddü inkâr edile
ve duyuldu kabuguna tik ettigi civcivin.
Duyuldu uykusundan uyandigi
zincirinden başka kaybedecek şeyi olmayan devin.

Yedi kat yerin altindan ugultular geliyor.
Medet yoktur, bakma geri.
Kantarma zapteyleyemez oldu beygiri.
Çikmiş üzengiden, ayagi yok mu?
Kan sizar, şâk olmuş, dudagi yok mu?
Gider, böyle gider, dahi gider
bu âteş yollarin duragi yok mu?
Bu yol orda biten yoldur.

Türabolmak ne müşküldür...

Çekin ki körükleri
ocaga girdi demir.
Bir ateş külçesi düştü buzlarin ortasina.
Alâmetler belirdi, kiyamet alâmetleridir.
Haberdir, erişmekte kaynayan su galeyan noktasina.

2
TEBAHHUR SURESI
Pehlivanlar cümle libastan soyunmuş, üryan idiler,
herbiri aşikâr etmişti zamirin.
Gök kubbe sicakti ve kan kokuyordu,
encam
tavi gelmiş demirin.

Vadenin irişip çattigini bildiler,
kavaklar titreşip yere egildiler,
ve çinar agaçlari
gördüler haykiraraktan,
köklerinin yilan ölüleri gibi
koptugunu topraktan.

Pehlivanlar cümle libastan soyunmuş, üryan idiler.
Kizil kanatli kuşlar kayalarda
hazirdi atlamaya.
Vadenin irişip çattigini bildiler,
kabardi, köpüklendi dalgalar
başladilar çatlamaya.

Gök kubbe sicakti ve kan kokuyordu.
Ve rûzgâr
yükseldi ağır ağır, çoğaldı gitgide
birikti, birikti ve âni-vahitte

Ah edildi derinden
yer oynadı yerinden,

yıkıldı köprüler kemerlerinden,
yazılı taşlar kapandı yüzükoyun.

Bu dem kıyamet demidir,
bu, buhara inkilâbıdır kaynayan suyun...

Kaynak: Dört Hapisaneden