Liseli bir kızdım daha
Bardaktan boşanırcasına yağan yağmurda
Kitaplarım elimde
Olabilecek en ağır adımlarla
Uzun uzun yürümüştüm yollarda
Platonik aşkımı hayal ederek yanımda
İliklerime kadar ıslanmış
Hayalimi gerçekleştirmiştim aklımca
Ne havanın serinliği
Ne üşütüp hasta olacağım umurumda değildi
Hayatım boyunca yaptığım tek delilikti
Yıllar öyle hızlı geçti ki
Ne o liseli kaldı ne de platonik aşkı
Unutuldu gitti
Mevsim çoktan ilkbaharı terk etti
Artık yağmurda yürümek
Soğuğa boşvermek cesaret işi
Fizik değişti, kimya değişti
Değişmeyen tek şey yürekti
O hala hayallerinin peşinde
Boşuna dememişler; her şey değişir
Yürek kalır ilk günkü gibi
O bu kadar dinamikken aşkın yaşı olabilir mi?