Naime Özeren - Tükendim

Yoruldum dinlemekten
Gerçeklerin ardına sığınan
Asılsız, boş sözleri
Şaşırdım gördükçe
Tesadüfen düşen maskeleri…
Bilmiyorlar
Gerçek yüzleri ortaya çıktıkça
Yerden yere çaldıklarına
Ne çok benzediklerini…

Güneşimin açısı değiştikçe
Gölgeler sarıyor yörüngemi
Oysa gölgeyi yaratan
Işığın ta kendisi

Usandım
Anlayışlı olmaktan
Birazcık anlaşılmak istemek Hakkım değil mi?
Affetmek erdemmiş! ..
Olmayım erdemli...
En zor günlerimde
Yüzüstü bırakanları
Nasıl unuturum ki?

Her bitiş yeniden başlamaksa
Pes ettim artık…
Gücüm yok aynı yolları
Aynı hevesle yürümeye
Delik deşik yüreğimin ekseni
Ne yapsam iyileşmiyor bir türlü
Çıkartmaya çalıştığım çivilerin yerleri
Yeter! ... Tükendim…
Perde kapandı
Oyun bitti...