Naime Özeren - Nerdesin?

Ejderhanın gözleri epeydir üzerlerindeydi
Önce, adama uzattı ateş saçan dilini
Gecenin zifirinde, sertçe yaladı göğüs kafesini
Kaptı kolunu, sıktı mengene gibi
Boncuk boncuk terledi, buz oldu bedeni…
Yollar hep bu denli uzun muydu?
Gaz pedalına öylesine yüklenirken neden bitmezdi?

Can bedende kuştu sanki, çırpındı, debelendi
Şükür bedeni terk etmedi
Sarıldı hayata sımsıkı adam:
'Her şeye rağmen, hala tutunmaya değersin” dedi Yetişilen ilk hastane sonuç vermedi
Ambulansın acı siren sesi, yırttı günün ilk saatlerini
Adam koskoca bir ömrün seremonisini
Bu seste izledi

Ambulansın ardından bilinçsizce giderken
Donmuştu sanki kadın, çaresiz, sessizdi
Yaralarını sağaltmak için günlerce
Yüreğine dokunacak bir nefes
Sessizliğine ses bekledi
Sadece tek kelime:
'Nerdesin? ”