Naime Özeren - Ali'm

Bir türkü vardı hani;
”Gam için mi doğurdun garip anam sen beni? ”
Dilime dolandı da sabahtan, sen düştün gönlüme
Doğuştan talihsiz bebeğim, sessiz meleğim.
Aynı karında yattığım, aynı kanı taşıdığım
Canım kardeşim Ali'm.
Ben senin hem ablan, hem annenim.

Doğruluk, dürüstlük, sadakat sende.
İyilik, güzellik var özünde.
Dünyayı verseler yoktur gözünde,
Gözünün bebeği söndü bir tanem.

Neylersin kader bu, bozamazsın ki,
Alın yazını silemezsin ki,
Yazan böyle yazmış şikâyet kime? Yarın ne olacak bilemezsin ki…

Hırçın akan suydun çocukluğunda,
Anam, nasırlı ellerle yoğurdu bizi.
Babam keser burnuyla okuttu bizi.
Yoklukla okudun,yoktan varoldun.

Seni tamamlayan eşsiz bir eş buldun,
Dünyan değişti,bahtiyar oldun.
İki güzel yavrun dünyaya bedel,
Dönüş yok, ömrünü etme heder.

Sen O'na aşıktın, O sana destek.
Olmadı asla fikirlerine köstek.
Seni çok sevdi delice, ölenedek,
Sen şimdi yetim kaldın bebeğim.