Müzehher Gökmen - Yeşeren Yağmurların Bahar Sevinci

düşler ıslandıkça
yakasından tuttu
gümrâh gümrâh mevsimleri
taşıdı güvercinler yeşeren sözlerle
kalan yüzümden
tebessümlerimi döktüm
bitiştirdim avuçlarımda parçaları
çoğalttım umutları

kirpiklerimden şiir kaçtı
gözlerimde büyüdü deniz
avuçlarımdan tuttuğum sımsıkı umutla
yerde gökte doğar
güneşte ayda
açar baharlar içimizde
her yanı gül yağmuru

ikibinonyedi

Müzehher Eylül Gökmen