Müzehher Gökmen - Deniz

ihtilâl vurgunuyla esen her rüzgâr
muammalı yanılgı çoğaltır
yüreğin sadağından atılan her ok
rûhu tenden sıyırır

eritiyor gözlerim
mum gibi biriken nâçâr hayalleri
denizin kalbine hızla yetişir umuduyla
uzanmış akıyor kum saati

denize baktıkça ısınır kalbim
içimin çerâğıyla tutuşur samanyolu
kalbimin fânûsundan dökülür şebnem
melâl bir sevinç doldurur boşluğu

İkibinonsekiz