Muzaffer Kalaba - İnsan Manzaraları II

ÇOCUKLAR

Çocuklar,
Ufacık çocuklar vardı;
Kimisi esmer.sarı saçlı.
Kimisi kara göz, kara kaşlı.
Yaşayamadılar çocukluklarını,
Şeker yiyemediler doyunca,
Yatıyorlar şimdi orta yerde,
Yatıyorlar boylu boyunca.
Kimisi okul çağında.
Kimisi,
Henüz üç-beş karış boyunda.
Öylesine mahsumca,
Yumdular gözlerini hayatta.
Bir daha diyorum,
Gelin dur diyelim artık kirli savaşa.
Bir daha diyorum,
Bir daha;
Bir seste siz verin barışa...