Muzaffer Kalaba - Belasına Sevdalandığım Çiçek

Söyle bana;
Ey belasına sevdalandığım çiçeğim.
Bilmem ki;
Sana olan hasretimi,
Nasıl da ifade edeyim?
İstersen Mem olayım,
Hasretlik şerbetinden,
Kadeh-kadeh içeyim,
Zindanlarda çürüsün gençliğim,
Olalım seninle Mem u Zin.
İstersen;
Ferhat olup,
Dağları deleyim,
Bu canı uğrunda feda edeyim;
Olalım seninle Ferhat'la Şirin.
İstersen de;
Sen ateş ol,
Bende olayım tinerle benzin.
Of bile çekmeden,
Ateşin çocukları gibi.
Cayır-cayır yansın bedenim...

İşte böylesine vurgun;
İşte böylesine tutkunum sana,
Aç şefkatli kollarını,
Prangaları parçalayıp geliyorum,
Bir daha bırakmamak üzere al kollarına.
Ey belasına sevdalandığım çiçek.
Gayret biraz daha gayret.
Sabret çiçeğim sabret,
Yaşanacak güneşli günler,
Yaşanacak elbet.
Ve bir gün,
Pat diye patlayacak bu isyankar yürek....
Patlasın ki;
Bitsin artık,
Yıllardır sürüp gelen bu hasret.
Patlasın ki;
Açılsın bahçemde,
Gökkuşağı renkleriyle,
Açılsın artık;
Belasına sevdalandığım çiçek...