Gitmek kolay güzelim,zorluk kalabilmekte
El sallamak neyse de,o boş eve girmekte.
Bırakmak da zor elbet, o dopdolu gözleri
Ama daha da zoru,o gözleri silmekte.
Alışmak var ya sana,sesine nefesine
Dokunduğun herşeyin,bende büyümesine.
Ölümden daha zordu,dayanmak ey sevgili
Uykusuz ilk gecenin,sensiz tükenmesine.
Ne yastık laf dinliyor,ne de o sıcak suyun
Yanına yaklaşılmaz,oturduğun koltuğun.
Sevdiğin müzikler de için için ağlıyor
Evim ev değil artık,sensizken dipsiz kuyum.
Çok şükür yalnız gittin,ya bir de terketseydin
Buna dayanmak ölüm,seni de götürseydin..
Fikrini taşımaya dilim bile varmıyor
Ne olur anlat diye, ölüm de yalvarıyor.
Gel bana sorma artık,niye üzgünsün diye
Hüznüm ancak dayanır,bu mecburi gidişe.
Merak etme geçecek,bırak bu kadar olsun
Buna şükrediyorum,sitemim terkedişe...
.