Mutlu Çelik - Ağlayabilsem

Bir ağlayabilsem
Sana kavuşacakmışım gibi geliyor
Ama
...
Bu nasıl derin nefes almak?
Bu nasıl iç sıkıntısı böyle?
Bir
Bir ağlayabilsem şöyle.

Çocukluğumu getiriyorum aklıma;
Açlığımı,
Gizli ağlayışların utanışlarını,
Oyunsuz okuyuşları.,
Ne iş olsa yapışları,
Doya doya sarmayışları
Anadan ayrılışları getiriyorum aklıma
Ama
...
Gözlerimi kapatıp da
Bin kere oldu belki denedim
'Bu bir rüya oğlum'- dedim
“Bu kahreden özlem, rüya.
Bu Tanrı'nın denemesi
Sevgimi sınıyor güya'
Bin kere oldu belki
Uyanışım,
Bin yalnız kalışım.

Biliyorum,
İyi biliyorum bir ağlayabilsem
Kavuşacağım sana.




Çocukluğumu hızla geçiyorum,
Nasılsa ağlatmıyor.
Ne diye
Ne diye kendimden geçiyorum.

Gençliğim
ah...
Ah gençliğim,
Ağlatır belki çektiğim.
Ayrılışlar,
Aldanışlar,
Umutluyum sizden
Başkaldırışlar.
Geri gelmeyişiniz mi desem
Heba edilişiniz mi.
Yoksa
Üç kuruşluk çıkarlara
Kurban edilişiniz mi?
Umutluyum gençliğimden
Ağlatır beni
Gençliğimdeki umut gibi
Ama ...
Ah bir
Bir ağlayabilsem
Kavuşacağım sana sanki,
Ağlayabilsem
Kavuşurum inan ki.
Ama
...

Sen
İçime akan gözyaşımsın
Sen
Sen aşkımısın.
Sen, sineye •çekmelerimsin
Sen

Güzel ve güleç günleri
beklemelerimsin.

Ey! ..
Çocukluk günlerimin ördüğü
acı duvar,
Gençliğimin sürdüğü sıva.
Sen,
Sen bu gözyaşımı tutan.
Şimdi,
Hadi şimdi yiğitsen utan.
Bu yaşlar ki
ey acılardan örülü duvar
Seni boğar! ..

Ağlayabilsem,
Bir ağlayabilsem
Kavuşacağım sana,
Kana kana.

Ağlamayı öğrenince
Sevmeyi öğrenmişiz demektir,
Ağlamayı bilmemek
İnsanlık bilmemektir.

Sana kavuşacağım
acısız ağlayarak,
Seni haykıracağım
Asla utanmayarak.
Gözyaşımdan çıkarıp
Sana sarılacağım,
Ne bir gün uzak kalıp
Ne de darılacağım.

Ah bir
Ah bir ağlayabilsem
Bütün bunlar olacak,
Yoksa
Kalan üç beş gün
Kahırla son bulacak.