Müştehir Karakaya - Sancı

Bir uzun yol için
Sancı çekiyorum
Gırtlağıma saplanan düğümleri
Çözüyorum bir bir
Bir kahır yüklenmişim ki
Binbeter sarhoş ediyor bahar gelince
Çarpıyor bir martı yüreği
Denizin kokusunu duyunca
Çarçabuk yoruluyorum ve düşüyorum
Martıya ve denize kavuşunca
Unutuyorum.

Geliyorsun beni mıh gibi bağlıyorsun
Bir sızı ortasında sevincini
Bir kısa ömür içinde aşkını
Benimle bölüşüyorsun
Türkü tutturuyorsun, kanıyorum
Bir uzun yol için sakladığım
Sancımı çekip alıyorsun.

Yaşamak bu dediğin şey
Harcadığın bozuk para gibi
Hergün alıp verdiğim nefes
Say ki, ah! senin için
Ben yokuşlarda
Çarmıha gerilmiş gibi duruyorum
Çarmıhı sırtımda taşıyorum önce
Sonra ellerimle yaptığım
Puta eğiliyorum Sen magdelena gibi
Bir mesih bekliyorsun

Say ki ben isa'yım
Ellerimde tahta çürüğünü
Sırtımda ulusun denizini taşıyorum.

Kimin yazgısı bu kadar magdelena
Virane yollar kısa bir durak
Acemi bir gezgin hayâli benimkisi
Bir uzun yol için sancılıyım
Ah diyorum
Seninle yaşamak için
İsa olmak gerek
Yalnız beni mi vurur bahar sancısı
Bir burçtan öbür burca
Beni mi yer içimde beslediğim çakal
Oyun oyna benimle
Sancımı geri alayım
Defterime eklediğim çizgi
Hayattan yana
Kısa bir not olarak kalsın
Ben uzun bir yola çıkayım
Beni bekleyen sen olma
Gidişi olan dönüşü olmayan bu yol
Bir yaz yağmuru gibi ılık ve serin
Say ki tarifi yok bu sancının aşk gibi
Ya da kimbilir hangi rüzgârda
Saçlarını taradı magdelena.