Müştehir Karakaya - Neriman'ın Mektubundan Yüreğime Yansımalar 2

I.
Tenezzül etmeyesin diye gelemem yanına
Bakir bir çağrı olarak duyuluyor sesin
Kiminin bir avuç gecesi yapıldak
Düşe-yaza yol alıyor, vuruluyorum
Aymazım
Kırk akşam ekmek kapısında dilenerek
Kırklara karışmadan
Her seher bir canım öksüz kalarak
Ha babam de babam
Sen ve yağmur
Ve ayrılık
Mektupların sayısı on parmağı geçmeden
Gidilmişin dönüşü olmadan
Kayalar yuvarlanırken
Her damlanın bir çiy tanesi kadar.
II.
Senin sesini içinde gizleyen bir inim
İnleyen bir narayım
Dağın bir yanı yara-bere
Çiçek yanığı öte yanı
Bilmiyorum kimin adı bu kadar neriman'dır
Ya da mektuplarında
Bu kadar dağ koktuğunu
Halbuki biliyordum kime bir adım atsam
Ya da bir ses yankılansa içimde
Kelimelerin yetmiyeceğini
Kalemin kısa
Sözün uzun olduğunu kavramadan.

Neriman üreginden çok kuşlar uçurmuştur.