Müştehir Karakaya - Gece Ve Düş

Karşı kıyalardaki düşmanın
Daha çok silahı vardı
Ve biz kutsal ekmek gibi
Azalıyorduk durmadan
Gecelerin serin düşleri bizi ayartmadan
Kimbilir uzaklarda, daha da uzaklarda
Vurulmuş siperlerde birkaç kişi
Ayın şavkında gümüşi parıltılar saçan
Hançer ve mermilerle.

Sınanan birkaç insan sırattan geçecektik
Eteklerimizde altın ve gümüş liralar
Biz kendimiz içmezdik başkasının suyunu
Alırdık düşlerimizden yarım kalan ne varsa
Uyanınca da her sabah
Mavi bir gökyüzü bırakırdık arkamızdan
Daha çok silahı vardı düşmanın
Ve biz azalıyorduk durmadan.

Ben gecenin bir vaktinde
Düşlerine ay düşmüş bir heyecanla Yarım kalan bir yazgıyı tamamlıyorum
Yüzü bana dönük bir sevda
Sırtını aya dönmüş
Yürümüşüm sanki duran bir ayakla
Öyle okuyorum kitaptan hayâli bir sayfayı
Ve sınanan birkaç insan
Eteklerinde ay gibi parlayan
Altın ve gümüş paralarla.

Deniz yoktu bu kez düşümde
Ay dolunaydı
Nehir atlastan bir şal gibi dalgalanıyordu
Yalnızdım, kimsesizdim
Yanımda birkaç insan
Siperimiz ve kulubemizde
Sevda tutkunu bir genç kız
Saçlarını taradı ol maha karşı
Dudaklarım habire çatladı, güldüm
Ve ayartıldım soğuk bir öpüşle
Ay düşmüş bir heyecanla
Gecenin bir vaktinde.