Mustafa Özçelik - Tilsim

Tilsim
Yaz bitti artik karanlik ve kar
Kizil güneşleri unut ve soluk yüzünü hatirla
Islak dudaklariyla bir ölüm düşün
Tükenen sözü yorgun bir göçebeyi
Ara gecenin bütün kiyilarinda

Kagit uçurtmanla yüzünü sakla
Gölgene bir kefen biç
Heybetiyle karşinda duran dagda
Benim sevgilim ol
Uzun yola gitmeden önce

Yolcuyum bana da gülümse
Bir ahenk ver içimin dehlizine
Yoksa ne kalir senden hatiralarima
Bizi bahardan yaza koşturan
Inci ve yakuttan başka
Önümüzde çilgin firtina her taraf kar
Defterine beni de yaz
Belali sulara girip vurgun yedim
Aşktan ve acidan geçtim
Sen benim hüzünlü yüzüm ol

Sana eklendim saçlarin pusu
Bendim sana güneyden gelen yolcu
Suretten geçtim söndü mum
Bir bugu ile tamamlandi akşam
Tilsimli küllere karişti gövdem





Mustafa Özçelik