KANAYAN GÜL
Ölüm bile güzeldir şâirlerin dilinde
Kanayan bir gül olur sevdam yârin elinde
YOLCULUK
O büyük yolculukta ağlayacak yok kimsem
Başım arşa değerdi ölmeden ölebilsem
ÖKSÜZ
Tenhada öksüz ağlar,süzülür gözünden yaş
Vicdan kömür karası, yürekler kesilmiş taş
KEPENK
İsrafil indirince dünyanın kepengini
Arasat'ta haşrolur hem fakir, hem zengini
VADE
Doğum ölüme gebe, tükenir bir gün vade
Can bedenden çıkınca neye yarar irade?