Mustafa Kemal Özdemir - Mutluluk 2

Gerçek mutluluğu buldum seninle
Ölmek istiyorum teninde
Ölmek istiyorum, gözlerim gözlerinde
Ve bir gün, seni tanıdım işte
Nasıl oldu bilmiyorum
O gün benim için,
Gerçek bir mutluluktun içimde
Sonra, her yerde sen vardın
Ben beni unuttum seninle
Yetmedin bana, daha çok istedim seni
Yokluğunu çok hissettim ama;
Hiç yılmadım ve belli etmedim sana
Yine de mutluydum işte
Çünkü sevdayı ve hasreti öğrettin bana
Yandım bir kere tâ derinden
Burada tomurcuklar açmaz sen yokken Rüzgar esmez, güneş hiç doğmaz
Şehrin bütün yağmurları içime yağar
Sel olup yüreğimi sular
Orada sen varsın
Yani bir gül fidanısın
Her gün biraz daha seviyorum
Ve içimde öyle büyütüyorum
Her an sevgimi veriyorum sana
Çünkü biliyorum;
Sevgiyle büyütülen bir gül
Asla solmaz iki cihanda.

Gerçek mutluluğu buldum seninle
Ölmek istiyorum teninde
Ve ölmek istiyorum, gözlerim gözlerinde.