Mustafa Kemal Özdemir - İnsanları Çok Sevdim

Ben insanları sonsuz sevdim
Görmeden sevebilmenin okulunu bitirdim
Her insanın içindeki sevdayı aradım
Neyi özlemişlerse onu özledim
Neyi istemişlerse ben de onu istedim
Dualarına her zaman âmin dedim.

Güldüm geçtim bazen
Bazen, gün oldu yağmur gibi ağladım
Ve bazen de kalbim burkuldu, kanadım
Her şeye rağmen yine de sevmeye çalıştım
Şimdi daha anlıyorum ki;
Milyarlarca yıldız arasında
Bir tek kırmızı gül aramışım.