Mustafa Kemal Özdemir - İçimdeki "SEN"

Bir "sen" var bende
Ve sadece senden ötürü
Aslında bir çok aşk yaşadım ben
Ama senin aşkın, aşklarımın en büyüğü

Bir "sen" var içimde
Beni benden çalan
Bir "ben" var senin içinde
Seni senden alan ve bana katan.
Fakat ne yazık ki;
Hep yokluğunla varsın bende
Varlığınla hiç olmadın
Yani dokunamadım sana
Saçlarını okşayamadım
Yine başaramadım işte
Seni düşünürken çaresizce ağladım.
Benim seninle beraber geçen hiçbir günüm olmadı
Fakat tüm yokluğuna rağmen
İçimde seninle sensiz geçirdiğim hiçbir günü de unutamadım...

Bir tek çarem kaldı
Seni öylece bırakıp gitmeliyim Ve arkamdan bakma sakın
Ardımdan koşarak gelebilirsin.

Bir tek çarem kaldı
Seni kendi içimde öldürmeliyim
Ve ölürken gözlerime bakma sakın
Beni de seninle beraber öldürebilirsin.

Evet;
Bir "sen" var bende, ve sadece senden ötürü
Ne dokunabiliyorum,
Ne bırakabiliyorum,
Ne de öldürebiliyorum.
Ne olur, sorma artık bana
Ben beni anlayamıyorum ki
Bir de sana anlatabileyim
Bir tek şey hissediyorum;
Ne zaman ki aşk,
Bu dünyada tüm seven kalplerde yok olursa
İşte o zaman;
Ben de içimdeki "sen" i unutabilirim
Peki ya, sen beni unutabilecek misin ?