Mustafa Kemal Özdemir - Her Yerde Sen

Her ânımda sen varsın
Ve ben ne zaman şiir yazmak istesem
Senden başkasına yazmak istemiyorum
Bitmiyorsun içimde, bitmiyorsun
Arttıkça, daha çok artıyorsun.

Ne zaman gözlerim buğulansa
Uzaklara dalıyorum
Bir başkası için hiç ağlamadım
Senden başkasına da ağlayamıyorum.


İlk yağmurun toprağa düştüğü ân gibisin Hani o, taptaze toprağın mis kokusu var ya !
Bir daha böyle güzel kokmaz toprak, bilirsin
Ben yağmur olsam, sen toprak
Yaz, kış demeden üzerine yağsam
Sen hayat versen tüm dünyaya
Ve her zaman böyle güzel koksan.

Ay gibi doğdun gönlüme
Güneş gibi ısıtsan beni her üşüdüğümde
Gecelerde olsan, gecelerde
Yıldızları kopartsam yüreğimden
Hasretle doldursam ellerine.