Mustafa Kemal Özdemir - Bitmiyorsun

Bazı Aralık akşamlarım var benim
Seni tanıdığım sabah kadar aydınlık olan
Ve sırf senin için,
En güzel kelimeleri bir araya getiriyorum
Cümleler kuruyorum, seni anlatmak istiyorum
Bembeyaz ve günahsız sayfalara
Sadece seni yazıyorum
Bitmiyorsun...

Düşünüp de yazamadığım şiirler kadar güzelsin
Hissedip de söyleyemediğim sözler gibisin
Ne yazık ki,
Ben seni hep kendi içimde sevmek zorundayım
Yani senden habersiz.
Ve senden habersiz;
Sensiz geçirmek zorunda olduğum
Bir çok Aralık akşamları gibi
Bir de hüzün dolu saatlerim var benim
Bunu sen bilemezsin. Çünkü beni hissedemezsin,
Beni anlamıyorsun,
Beni sensizlikle ansızın vuruyorsun
Beni bana bırakıp, öylece çekip gidiyorsun
Seni senden ve kendimden çok sevdiğimi bilmiyorsun...
Bilme artık, çok geç
Hep böyle suskun kal
Ben sevgimi sana anlatmak istedim,
Ama sen sevilmek istemedin
Sen bilirsin...

Ben yine sevdamı, senin gibi
Bembeyaz ve günahsız sayfalara yazıyorum
Sadece senin için,
En güzel cümleleri kuruyorum
Anlatıyorum, yazıyorum
Bitmiyorsun...
MKÖ 22&12&2000