Mustafa İleri - Gittiğin Günden Beri

Diken bürüdü gönül bahçemin her yanını
Acıtıyor canımı,yakıyor beni
Alevler sardı her yanımı,kavruluyorum
Senin gittigin günden beri.

Üşütüyor geceler,ısıtmıyor günler beni
Mevsim güneşli yaz günü olsada
Kesildi suyum,kurudu dallarım
Çiçek açmıyor tomurcuklar zamanı gel sede
Senin ğittigin ğünlerden beri.

Zakkum zehiri sanki güllerin kokusu
Ateş yıgını oldu üstümdeki yorgan
Dermanı kesildi taşımıyor ayaklarım beni
Boş kaldı kollarım çaresizlikten
Senin ğittigin günlerden beri.

Dinlemezdi acıları yüregim Kabullenemedim sensiz olan günleri
Gündüzümün,gecelerden farkı yok artık
Karanlıklar boğar oldu sanki herdem beni
Çıkamıyor feryat sesleri dudaklarımdan
Senin ğittigin ğünlerden beri.

Azap çicekleri oldu bahçemdeki ğüller
Duygularımda hala tomurcukları var
Açmak istemiyor artık
Kırılan umutlar bitmiş,tükenmiş sanki
Hayale dönmüş gibi her şey
Senin gittigin günlerden beri

Gülmek ne kelime hareket yok dudaklarda
Ğözler aynı noktada sadece ufuk
Hakimiyeti yok beynimin,düşünceler üzerinde
Yollarda kalmış,halim perişan
Senin gittigin günlerden beri.