Dönüm noktası bir yaşam öyküsü
Gecen yıllar san ki cendereden geçirdi
Tükenmiş bir halde görüyorum kendimi
Sitemin,kaygısı,tasanın mimarı hayat
İstediğim yaşamı vermedi diye bana
Hayaline bile muhtaç olduğum mutluğu
Bir lokma misali göstermedi ki
Sanki çilenin renkleri varmış gibi
Aşağıdan yukarıdan sardılar hep
Her adımı yanlış atmışım gibi ceza
Yollar ki düz ben neden yürümek için
Bütün gücümle zorlanıyorum
Bitişin habercisi mi nefeslerim sıklaşıyor
Kırılmış hayaller ölmüş düşünceler
Umutlarda yok olmuş bu gün ve yarınlar
Dönüm noktasındayım yaşamın öyküsünde