Mustafa İleri - Bu Gün Düşmeyecegim

Vakit öğleden sonra
Bu zamana kadar
Düşmedim anne
Sabah korkmuştum
Sen dua ettin bana
Ben söz verdim
Kendi,kendime
Bügün düşmeyecegim,
Diye anne

Şehirde aynı hava
Hava açık, güneşli
Caddeler kalabalık
Yüzler simalar tanıdık
Ama gülen yok
Korkmam mı gerekli
Bundan,bugün
Bu gün düşmeyecegim
Anne.

Sen yoksun
Beni kaldıran olmaz
Düşüncelerim karışık
Kita gazete haberlerine
Göz atıp,sayfaları
Karıştırıncaya kadar
Sözümdeydim
Düşmeyecegim diye.

Dayanma gücümü
Bir noktaya odaklamışım
Haberler ne olursa olsun
Ortalık çok karışmış
Memlekette,dünyada
Savaşlar,depremler,felaketler
Yolsulluk,aclık,kimsesizlik
Değişen dünya nizamı
Pis kokan postallar
Silah tutan kirli eller
Ezmeye şartlanmış beyinler Mazlumun halini görüp de
Ses çıkarmayan diller
Aman YARAB'bi haller ki
Ne haller
Düşmemek için
Gücümün son noktasındayım
Anne.

Patlayan silahlar
Memleket te can alıyor
Harami,hırsız,haydut kol geziyor
Sahte yüzler,gözler alay ediyor
Top mermileri çocukları öldürüyor
Mazlum ki sahipsiz kimsesiz
ALLAH'a sığınmış biçareler
Nerde benim insanım
Neden bu kadar vurdum duymaz
Neden bu kadar sessiz
İnanan gönüllerin suskunluğu
Kahrediyor beni
Anne
Yere düşmemek için
Sırtımı duvara dayadım
Ama dizlerim taşımıyor beni
Hazmedemiyorum bu manzaraları
Ben böyle değildim ama
Ne oldu bize böyle sustuk
Sanki bağladılar elleri,dilleri
Sanki kilitlediler bir hücreye bizi
İnsanlığımızı
Kendimden utanarak
Verdiğim sözü,her halde
Tutumayacağım anne
Galiba b günde düşeceğim
Ama artık yakıştıramıyorum
Kendime bu düşmeleri
Haykırıp kendimi bulmayı
Titreyip kendime gelmeyi
Denemeliyim,denemeliyim
ANNE