Mustafa İleri - Bil Demişti

Bil demişti bana
Bu beraberlik böyle
Yürümez yürütülemez
Sonunda ayrılık olcağını
Bil demişti bana

Neyi bileyim diye çok
Çok zamanlar düşündüm
Geceyi görmeden
Sabahları buldum
Bir kelimenin altında
Ezildim,ezildim durdum

Neden hüsrana boğuyorsun ki
Bu ayrılık bu kaçış
Neden gülmeylim beraber
Buhayatı yaşarken
Neden gülmeyelim beraber
Buhayatta can var iken
Varsa kalan bir lokma ekmeği
Yerken paylaşalım
Bunu bilmenin sonu nedir
Söylenip durursun
Bil diye bana.

Hayat işte aktığı gibi akıyor
Hiç kimse aradığını Tam olarak bulamıyor
Yasatıklar eski,yeni de olsa
Ne çıkar iki baş için
Düşüncelerdeki sevgi
Yetmez mi,aç mı kalır insan.

Hala bil diyorsun bana
Bu beraberlik yürümez
Razı olmaz isen benim
Ben olduğuma hiçbir zaman
Tabiki ayrılıklar olur o zaman

Seni sen olarak kabul gören
Dünyam senin içindir
Boğdurmam orada
Asla seni,bu çirkinliktir
Yüreğimi vereyim ellerine
Kendin bakda içine
Unut artık bil kelimesini
Gel bu sevdayı yürütelim
El el gönül gönüle birlikte
Azaba zemin olmasın
Bu ayrılıklar
Pişmanlıklar fayda vermez
Geri dönüşü olsa da
Kalırız belki karanlıkta.